| Süleyman Ateş Meali |
|
| 1: Felâha ulaştı o mü'minler. | |
| 2: Ki onlar, namazlarında saygılıdırlar. | |
| 3: Onlar boş şeylerden yüz çevirirler. | |
| 4: Onlar zekâtı verirler. | |
| 5: Ve onlar ırzlarını korurlar. | |
| 6: Ancak eşleri, yahut ellerinin sâhip olduğu (câriyeler) hariç. (Bunlarla ilişkilerinden dolayı da) onlar kınanmazlar. | |
| 7: Ama bunun ötesine gitmek isteyen olursa, işte onlar haddi aşanlardır. | |
| 8: Ve o(mü'min)ler emânetlerine ve ahidlerine özen gösterirler. | |
| 9: Onlar namazlarını (vakitlerinde kılarak) korurlar. | |
| 10: İşte vâris olacaklar onlardır. | |
| 11: Onlar (en yüksek cennet olan) Firdevs'e vâris olacaklar, orada ebedi kalacaklardır. | |
| 12: Andolsun biz insanı çamurdan bir süzmeden yarattık. | |
| 13: Sonra onu bir nutfe (sperm) olarak sağlam bir karar yerine koyduk. | |
| 14: Sonra nutfeyi alaka(embriyo)ya çevirdik, alaka(embriyo)yı bir çiğnemlik ete çevirdik, bir çiğnemlik eti kemiklere çevirdik, kemiklere et giydirdik; sonra onu bambaşka bir yaratık yaptık. Yaratanların en güzeli Allâh, ne yücedir! | |
| 15: Sonra siz, bunun ardından öleceksiniz. | |
| 16: Sonra, siz kıyâmet günü muhakkak diriltileceksiniz. | |
| 17: Üstünüzde de yedi tabaka (yedi gök) yarattık. Biz yaratmadan gâfil değiliz. | |
| 18: Gökten belli ölçü ve miktarda su indirip onu yerde durdurduk. Biz onu (indirmeğe kâdir olduğumuz gibi) gidermeğe de kâdiriz. | |
| 19: Onunla size, içlerinde sizin için birçok meyvalar bulunan hurma ve üzüm bahçeleri yetiştirdik, onlardan yiyorsunuz. | |
| 20: Yine onunla Tûr-i Sinâ'dan çıkan, (meyvası) yağlı olarak biten, yiyenlerin (yağına ekmeklerini) batıracakları bir (zeytin) ağac(ı) yetiştirdik. | |
| 21: Hayvanlarda da sizin için ibret vardır: Karınlarının içindekinden size içiriyoruz. Onlarda sizin için daha birçok faydalar var, aynı zamanda onlardan yersiniz. | |
| 22: O (hayva)nların üzerinde ve gemiler üzerinde taşınırsınız. | |
| 23: Andolsun biz, Nûh'u kavmine gönderdik: "Ey kavmim, dedi, Allah'a kulluk edin, sizin O'ndan başka tanrınız yoktur, korunmaz mısınız?" | |
| 24: Kavminin içinden ileri gelen inkârcı bir grup (şöyle) dedi: "Bu da sizin gibi bir insandan başka bir şey değildir. Size üstün gelmek istiyor. Eğer Allâh (elçi göndermek) dileseydi, melekleri indirirdi. Biz ilk babalarımızdan böyle bir şey işitmedik." | |
| 25: "O, kendisinde delilik bulunan bir adamdır, başka bir şey değildir. Hele bir süreye kadar onu gözetleyin. | |
| 26: (Nûh): "Rabbim, beni yalanlamaları karşısında bana yardım et (bana verdiğin sözü yerine getir)!" dedi. | |
| 27: Biz de ona vahyettik ki: "Gözlerimizin önünde ve vahyimiz(öğretimimiz)le o gemiyi yap. Bizim buyruğumuz gelip de tandır kaynayınca her cinsten iki çift ve âileni de alıp ona sok. Yalnız onlar içinde alehylerine söz geçmiş (azâbımıza uğrama hükmü giymiş) olanları bırak. O zulmedenler hakkında bana yalvarma; onlar, mutlaka boğulacaklardır! | |
| 28: Sen ve yanında bulunanlar gemiye yerleştiğiniz zaman: "Bizi o zâlim kavimden kurtaran Allah'a hamdolsun." de. | |
| 29: Ve de ki: "Rabbim, beni mübârek bir inişle indir; sen konuklayanların en hayırlısısın." | |
| 30: Gerçi biz, (onları) sınıyorduk ama, bu olayda (sizler için de) nice ibretler vardır. | |
| 31: Sonra onların ardından başka bir nesil yetiştirdik. | |
| 32: Onlara da kendi içlerinden: "Allah'a kulluk edin, sizin O'ndan başka Tanrınız yoktur, (Allâh'ın azâbından) korunmaz mısınız?" diyen bir elçi gönderdik. | |
| 33: Kavminden, kendilerine dünyâ hayâtında bol ni'met verdiğimiz o inkâr eden ve âhiret buluşmasını (hesap ve cezâsını) yalanlayan eşraf takımı dedi ki: "Bu da sizin gibi bir insandan başka bir şey değildir. Sizin yediğinizden yiyor, içtiğinizden içiyor." | |
| 34: "Eğer sizin gibi bir insana itâ'at ederseniz o takdirde siz, mutlaka ziyana uğrayanlarsınız demektir." | |
| 35: "O size, siz öldüğünüz, toprak ve kemik haline geldiğiniz zaman yeniden hayâta çıkarılacağınızı mı va'dediyor?" | |
| 36: "Heyhât, o size va'dedilen şey ne kadar uzak!" | |
| 37: "Ne ise hep bu dünyâ hayâtımızdır; ölürüz ve yaşarız, biz öldükten sonra diriltilecek değiliz." | |
| 38: "O, Allah'a yalan uydurandan başka bir adam değildir. Biz ona inanıcı(insan)lar değiliz." | |
| 39: (O peygamber): "Rabbim, dedi, beni yalanlamaları karşısında bana yardım et." | |
| 40: (Allâh): "Az sonra onlar pişman olacaklar!" dedi. | |
| 41: Derken o korkunç ses, onları gerçekten yakaladı da onları sel süprüntüsü haline getirdik. Uzak olsun o zâlim kavim!. | |
| 42: Sonra onların ardından başka nesiller yetiştirdik. | |
| 43: Hiçbir ümmet, ne süresinden ileri geçebilir, ne de geri kalabilir. | |
| 44: Sonra biz, elçilerimizi ardı ardına gönderdik. Hangi ümmete elçisi geldiyse onlar onu yalanladılar, biz de onları birbiri ardınca devirdik ve hepsini birer efsâne yaptık. İnanmayan toplum uzak olsun. | |
| 45: Sonra Mûsâ'yı ve kardeşi Hârûn'u âyetlerimizle ve apaçık bir delille gönderdik; | |
| 46: Fir'avn'e ve ileri gelen adamlarına. Onlar büyüklük tasladılar ve böbürlenen bir topluluk oldular. | |
| 47: "Şu iki adamın kavmi bize kölelik ederken, şimdi biz kalkıp bizim gibi iki insana mı inanacağız?" dediler. | |
| 48: Onları yalanladılar ve helâk edilenlerden oldular. | |
| 49: (Sonra Mûsâ, İsrâil oğullarını Mısır'dan çıkardı. İsrâil oğulları) Doğru yolu bulsunlar diye biz, Mûsâ'ya Kitabı (Tevrât'ı) verdik. | |
| 50: Meryem oğlunu ve annesini bir mu'cize kıldık ve onları oturmaya uygun, çeşmeli bir tepeye yerleştirdik. | |
| 51: "Ey elçiler, güzel şeylerden yeyin ve yararlı iş yapın. Çünkü ben yaptıklarınızı bilmekteyim." | |
| 52: "Ve işte sizin bu ümmetiniz bir tek ümmettir, ben de sizin Rabbinizim, benden korkun." (dedik). | |
| 53: Fakat işlerini aralarında parçalayıp, çeşitli kitaplara ayırdılar. Her parti, kendi yanında bulunanla sevinmektedir. | |
| 54: Bir süreye kadar onları, (daldıkları) gafletleri içinde bırak. | |
| 55: Onlar sanıyorlar mı ki kendilerine verdiğimiz mal ve oğullar ile, | |
| 56: Onların iyiliklerine koşuyoruz? Hayır, (bu verdiğimiz dünyâ ni'metleri, onlar için bir imtihandır, fakat onlar) farkında değiller. | |
| 57: Onlar ki Rablerine saygıdan titrerler. | |
| 58: Ve onlar ki Rablerinin âyetlerine inanırlar. | |
| 59: Ve onlar ki Rablerine ortak koşmazlar. | |
| 60: Verdiklerini, Rablerinin huzûruna dönecekleri düşüncesiyle kalbleri korkudan ürpererek verirler. | |
| 61: İşte onlar, hayır işlerine koşarlar ve onlar hayır için önde giderler. | |
| 62: Biz, hiç kimseye gücünün üstünde bir şey teklif etmeyiz. Katımızda gerçeği söyleyen bir Kitap vardır. (Herkesin eylemleri onda tesbit edilmiştir), onlara asla haksızlık edilmez. | |
| 63: Fakat onların kalbleri, bundan gaflet içindedir. Onların bundan başka (birtakım pis) işleri daha var ki, onlar hep o işler için çalışırlar. | |
| 64: Nihâyet varlıklılarını azâb ile yakaladığımız zaman, hemen feryâda başlarlar. | |
| 65: "Bugün artık feryâd etmeyin, bize karşı size yardım olunmaz (kimse sizi bizim azâbımızdan kurtaramaz). | |
| 66: "Âyetlerim size okunuyordu da siz arkanıza dönüyordunuz. | |
| 67: "Âyetlerime karşı kibirlenerek geceleyin (Ka'be'nin çevresinde toplanıp) saçmalıyordunuz." | |
| 68: Onlar o sözü (Kur'ân'ı) iyice düşünmediler mi, yoksa onlara, ilk atalarına gelmeyen bir şey (bir elçi ve Kitap) geldi diye mi (böyle davranıyorlar)? | |
| 69: Yoksa elçilerini tanımadıkları (onun doğruluğunu, dürüstlüğünü bilmedikleri) için mi onu inkâr ediyorlar? | |
| 70: Yoksa "Onda bir delilik var" mı diyorlar? Hayır, o kendilerine hakkı getirdi, fakat çokları haktan hoşlanmıyorlar. | |
| 71: Eğer hak, onların keyiflerine uysaydı, gökler, yer ve bunların içinde bulunan kimseler bozulur, giderdi. Biz onlara Zikir'lerini getirdik fakat onlar, Zikirlerinden yüz çeviriyorlar. | |
| 72: Yoksa sen onlardan bir vergi mi istiyorsun (da onun için mi hakkı kabul etmiyorlar)? Rabbinin vergisi daha hayırlıdır. O, rızık verenlerin en iyisidir. | |
| 73: Sen onları doğru bir yola çağırıyorsun. | |
| 74: Ama âhirete inanmayanlar yoldan sapıyorlar. | |
| 75: Biz onlara acıyıp da başlarındaki sıkıntıyı açsaydık, yine azgınlıklarında bocalamağa devam ederlerdi. | |
| 76: Andolsun biz onları azâb ile yakaladık, ama yine Rabblerine boyun eğmediler, O'na yalvarmıyorlar. | |
| 77: Nihâyet üzerlerine şiddetli bir azâb kapısı açtığımız zaman, derhal O'nun içinde şaşkın ve umutsuz kalırlar. | |
| 78: O'dur ki, sizin için o kulağı, o gözleri ve gönülleri inşâ etti. Ne kadar az şükrediyorsunuz! | |
| 79: O'dur ki, sizi yeryüzünde yaratıp yaydı ve O'na götürüleceksiniz. | |
| 80: O'dur ki yaşatıyor, öldürüyor. Gecenin ve gündüzün değişmesi O'nun (eseri)dir. Aklınızı kullanmıyor musunuz? | |
| 81: Hayır, onlar da evvelkilerin dedikleri gibi dediler: | |
| 82: "Öldüğümüz, toprak ve kemik haline geldiğimiz zaman mı, biz mi diriltileceğiz?" dediler. | |
| 83: "Andolsun bu tehdid bize de bizden önce atalarımıza da yapıldı. Bu, evvelkilerin masallarından başka bir şey değildir." | |
| 84: De ki: "Biliyorsanız dünyâ ve içinde bulunanlar kimindir?" | |
| 85: "Allâh'ındır" diyecekler. "O halde düşün(üp, ilk kez yaratanın, ikinci defa yine yaratılabileceğini anla)mıyor musunuz?" de. | |
| 86: "Yedi göğün Rabbi ve büyük Arş'ın Rabbi kimdir?" de. | |
| 87: "Bunlar Allâh'ındır" diyecekler. "O halde korunmuyor musunuz?" de. | |
| 88: "Biliyorsanız (söyleyin) her şeyin melekûtu (mülkü ve yönetimi) elinde olan, koruyup kollayan, fakat kendisi korunup kollan(maya muhtaç ol)mayan kimdir?" de. | |
| 89: "(Her şeyin yönetimi) Allah'a âittir" diyecekler. "O halde nasıl büyüleniyorsunuz?" de. | |
| 90: Doğrusu biz, onlara hakkı getirdik, (bizim söylediklerimiz gerçektir), onlarsa yalancıdırlar. | |
| 91: Allâh çocuk edinmemiştir. O'nunla beraber hiçbir tanrı yoktur. Öyle olsaydı her tanrı, kendi yarattığını götürürdü ve onlardan biri diğerine üstün gelmeğe çalışırdı. Allâh, onların tanımlamalarından uzaktır. | |
| 92: (O), görünmeyeni ve görüneni bilir; onların ortak koştukları şeylerden yücedir. | |
| 93: De ki: "Rabbim, eğer onların tehdid edildikleri şeyi mutlaka bana göstereceksen (ben sağ iken onları cezâlandıracaksan)," | |
| 94: "Rabbim, beni şu zâlim kavmin içinde bırakma!" | |
| 95: Biz, onları tehdid ettiğimiz şeyi sana göstermeğe elbette kâdiriz (onları cezâlandıracağız ve sen bunu göreceksin). | |
| 96: Kötülüğü en güzel şeyle sav. Biz onların (seni) nasıl vasıflandıracaklarını biliyoruz. | |
| 97: Ve de ki: "Rabbim, şeytânların dürtüklemelerinden sana sığınırım." | |
| 98: "Ve onların yanıma uğramalarından sana sığınırım Rabbim." | |
| 99: Nihâyet onlardan birine ölüm geldiği zaman: "Rabbim, der, beni geri döndürünüz!" | |
| 100: "Ki terk ettiğim dünyâda yararlı bir iş yapayım." Hayır, bu onun söylediği bir sözdür. Önlerinde tâ diriltilecekleri güne kadar bir berzah vardır. | |
| 101: Sûr'a üflendiği zaman, artık o gün aralarında soylar yoktur ve (insanlar, birbirlerine soylarını) sormazlar. | |
| 102: Kimlerin (eylemlerinin) tartıları ağır gelirse, işte onlar kurtuluşa erenlerdir. | |
| 103: Kimlerin tartıları hafif gelirse, işte onlar da kendilerini ziyana sokanlar, cehennemde sürekli kalanlardır. | |
| 104: (Orada onların) yüzlerini ateş yalar. Öyle ki (ateşin) içinde (dehşetten dudakları gerilir de) dişleri açıkta kalır. | |
| 105: "Âyetlerim size okunurdu da siz onları yalanlardınız değil mi?" | |
| 106: "Rabbimiz, dediler, bahtsızlığımız bizi yendi. Biz sapık bir topluluk olduk." | |
| 107: "Rabbimiz, bizi bundan çıkar. Eğer bir daha (yaptığımız kötü işlere) dönersek artık biz gerçekten zâlimleriz." | |
| 108: Buyurdu ki: "Sinin orada, bana bir şey söylemeyin!" | |
| 109: "Zira kullarımdan bir zümre: 'Rabbimiz inandık, bizi bağışla, bize acı, sen acıyanların en hayırlısısın' dedikleri için" | |
| 110: "Siz onlarla alay ettiniz, (sürekli onlarla uğraştığınız için onlar) size beni anmayı unutturdular. Siz dâimâ onlara gülüyordunuz." | |
| 111: "Bugün ben, onlara sabretmelerinin karşılığını verdim; onlar (evet) işte kurtulup murâda erenler onlardır." | |
| 112: Ve buyurdu: "Yeryüzünde yıllar sayısınca ne kadar kaldınız?" | |
| 113: "(Herhalde) Bir gün, yahut günün bir kısmı kadar kaldık; sayanlara sor", dediler. | |
| 114: Buyurdu ki: "Sadece az bir zaman kaldınız, keşke bilseydiniz!" | |
| 115: "Bizim sizi boş yere, bir oyun ve eğlence olarak yarattığımızı ve sizin bize döndürülüp getirilmeyeceğinizi mi sandınız?" | |
| 116: Hak pâdişah olan Allâh, pek yücedir. O'ndan başka tanrı yoktur. O, Kerim Arş'ın sâhibidir. | |
| 117: Kim Allâh ile beraber, varlığını kanıtlayacak hiçbir delil bulunmayan bir tanrıya taparsa, onun hesabı, Rabbinin yanındadır (onu Allâh cezâlandırır) çünkü kâfirler iflâh olmazlar. | |
| 118: De ki: "Rabbim, bağışla, acı, sen acıyanların en hayırlısısın." | |
