A’râf Suresi 150. Ayet Türkçe Meali | Sıralama Seçenekli Kıyaslamalı SURELER ve AYETLER Kurandan.org

velemmā raceǎ mūsā ilā ḳavmihi ğaDbāne esifen ḳāle bi'semā ḣaleftumūnī min beǎ'dī eǎciltum emra rabbikum ve elḳā l-elvāHa ve eḣaƶe bira'si eḣīhi yecurruhu ileyhi ḳāle bne umme inne l-ḳavme steD'ǎfūnī ve kādū yeḳtulūnenī felā tuşmit biye l-eǎ'dā'e ve lā tec'ǎlnī meǎ l-ḳavmi Z-Zālimīne

وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَىٰ إِلَىٰ قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفًا قَالَ بِئْسَمَا خَلَفْتُمُونِي مِنْ بَعْدِي أَعَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّكُمْ وَأَلْقَى الْأَلْوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُ إِلَيْهِ قَالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَكَادُوا يَقْتُلُونَنِي فَلَا تُشْمِتْ بِيَ الْأَعْدَاءَ وَلَا تَجْعَلْنِي مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ

Transcript	Okunuş	Türkçe
1. WLMÆ	= velemmā :	zaman
2. RCA	= raceǎ :	döndü(ğü)
3. MWS	= mūsā :	Musa
4. ÎL	= ilā :
5. GWMH	= ḳavmihi :	kavmine
6. ĞŽBÆN	= ğaDbāne :	kızgın
7. ǼSFÆ	= esifen :	ve üzgün bir halde
8. GÆL	= ḳāle :	dedi
9. BÙSMÆ	= bi'semā :	ne kötü işler yaptınız?
10. ḢLFTMWNY	= ḣaleftumūnī :	arkamdan
11. MN	= min :
12. BAD̃Y	= beǎ'dī :	benden sonra
13. ǼACLTM	= eǎciltum :	acele mi ettiniz?
14. ǼMR	= emra :	emrini (beklemeyip)
15. RBKM	= rabbikum :	Rabbinizin
16. WǼLG	= ve elḳā :	ve yere attı
17. ÆLǼLWÆḪ	= l-elvāHa :	levhaları
18. WǼḢZ̃	= ve eḣaƶe :	ve tuttu
19. BRǼS	= bira'si :	başını
20. ǼḢYH	= eḣīhi :	kardeşinin
21. YCRH	= yecurruhu :	çekmeye başladı
22. ÎLYH	= ileyhi :	kendine doğru
23. GÆL	= ḳāle :	(Kardeşi) dedi
24. ÆBN	= bne :	oğlu
25. ǼM	= umme :	anamın
26. ÎN	= inne :	gerçekten
27. ÆLGWM	= l-ḳavme :	bu insanlar
28. ÆSTŽAFWNY	= steD'ǎfūnī :	beni hırpaladılar
29. WKÆD̃WÆ	= ve kādū :	ve az daha
30. YGTLWNNY	= yeḳtulūnenī :	beni öldürüyorlardı
31. FLÆ	= felā :
32. TŞMT	= tuşmit :	güldürme
33. BY	= biye :	üstüme
34. ÆLǼAD̃ÆÙ	= l-eǎ'dā'e :	düşmanları
35. WLÆ	= ve lā :	asla
36. TCALNY	= tec'ǎlnī :	beni tutma
37. MA	= meǎ :	beraber
38. ÆLGWM	= l-ḳavmi :	bu kavimle
39. ÆLƵÆLMYN	= Z-Zālimīne :	zalim

WLMÆ RCA MWS ÎL GWMH ĞŽBÆN ǼSFÆ GÆL BÙSMÆ ḢLFTMWNY MN BAD̃Y ǼACLTM ǼMR RBKM WǼLG ÆLǼLWÆḪ WǼḢZ̃ BRǼS ǼḢYH YCRH ÎLYH GÆL ÆBN ǼM ÎN ÆLGWM ÆSTŽAFWNY WKÆD̃WÆ YGTLWNNY FLÆ TŞMT BY ÆLǼAD̃ÆÙ WLÆ TCALNY MA ÆLGWM ÆLƵÆLMYN

velemmā raceǎ mūsā ilā ḳavmihi ğaDbāne esifen ḳāle bi'semā ḣaleftumūnī min beǎ'dī eǎciltum emra rabbikum ve elḳā l-elvāHa ve eḣaƶe bira'si eḣīhi yecurruhu ileyhi ḳāle bne umme inne l-ḳavme steD'ǎfūnī ve kādū yeḳtulūnenī felā tuşmit biye l-eǎ'dā'e ve lā tec'ǎlnī meǎ l-ḳavmi Z-Zālimīne

ولما رجع موسى إلى قومه غضبان أسفا قال بئسما خلفتموني من بعدي أعجلتم أمر ربكم وألقى الألواح وأخذ برأس أخيه يجره إليه قال ابن أم إن القوم استضعفوني وكادوا يقتلونني فلا تشمت بي الأعداء ولا تجعلني مع القوم الظالمين

[] [ر ج ع] [] [] [ق و م] [غ ض ب] [ا س ف] [ق و ل] [ب ا س] [خ ل ف] [] [ب ع د] [ع ج ل] [ا م ر] [ر ب ب] [ل ق ي] [ل و ح] [ا خ ذ ] [ر ا س] [ا خ و] [ج ر ر] [] [ق و ل] [ب ن ي] [ا م م] [] [ق و م] [ض ع ف] [ك و د] [ق ت ل] [] [ش م ت] [] [ع د و] [] [ج ع ل] [] [ق و م] [ظ ل م]

Arapça	Kök	Transcript	Okunuş	Türkçe	İngilizce
ولما	\|	WLMÆ	velemmā	zaman	And when
رجع	ر ج ع \| RCA	RCA	raceǎ	döndü(ğü)	returned
موسى	\|	MWS	mūsā	Musa	Musa
إلى	\|	ÎL	ilā		to
قومه	ق و م \| GWM	GWMH	ḳavmihi	kavmine	his people -
غضبان	غ ض ب \| ĞŽB	ĞŽBÆN	ğaDbāne	kızgın	angry,
أسفا	ا س ف \| ÆSF	ǼSFÆ	esifen	ve üzgün bir halde	and grieved,
قال	ق و ل \| GWL	GÆL	ḳāle	dedi	he said,
بئسما	ب ا س \| BÆS	BÙSMÆ	bi'semā	ne kötü işler yaptınız?	"""Evil is what"
خلفتموني	خ ل ف \| ḢLF	ḢLFTMWNY	ḣaleftumūnī	arkamdan	you have done in my place
من	\|	MN	min		from
بعدي	ب ع د \| BAD̃	BAD̃Y	beǎ'dī	benden sonra	after me.
أعجلتم	ع ج ل \| ACL	ǼACLTM	eǎciltum	acele mi ettiniz?	Were you impatient
أمر	ا م ر \| ÆMR	ǼMR	emra	emrini (beklemeyip)	(over the) matter
ربكم	ر ب ب \| RBB	RBKM	rabbikum	Rabbinizin	"(of) your Lord?"""
وألقى	ل ق ي \| LGY	WǼLG	ve elḳā	ve yere attı	And he cast down
الألواح	ل و ح \| LWḪ	ÆLǼLWÆḪ	l-elvāHa	levhaları	the tablets
وأخذ	ا خ ذ \| ÆḢZ̃	WǼḢZ̃	ve eḣaƶe	ve tuttu	and seized
برأس	ر ا س \| RÆS	BRǼS	bira'si	başını	by head,
أخيه	ا خ و \| ÆḢW	ǼḢYH	eḣīhi	kardeşinin	his brother
يجره	ج ر ر \| CRR	YCRH	yecurruhu	çekmeye başladı	dragging him
إليه	\|	ÎLYH	ileyhi	kendine doğru	to himself.
قال	ق و ل \| GWL	GÆL	ḳāle	(Kardeşi) dedi	He said,
ابن	ب ن ي \| BNY	ÆBN	bne	oğlu	"""O son"
أم	ا م م \| ÆMM	ǼM	umme	anamın	(of) my mother!
إن	\|	ÎN	inne	gerçekten	Indeed,
القوم	ق و م \| GWM	ÆLGWM	l-ḳavme	bu insanlar	the people
استضعفوني	ض ع ف \| ŽAF	ÆSTŽAFWNY	steD'ǎfūnī	beni hırpaladılar	considered me weak
وكادوا	ك و د \| KWD̃	WKÆD̃WÆ	ve kādū	ve az daha	and were about to
يقتلونني	ق ت ل \| GTL	YGTLWNNY	yeḳtulūnenī	beni öldürüyorlardı	kill me.
فلا	\|	FLÆ	felā		So (let) not
تشمت	ش م ت \| ŞMT	TŞMT	tuşmit	güldürme	rejoice
بي	\|	BY	biye	üstüme	over me
الأعداء	ع د و \| AD̃W	ÆLǼAD̃ÆÙ	l-eǎ'dā'e	düşmanları	the enemies,
ولا	\|	WLÆ	ve lā	asla	and (do) not
تجعلني	ج ع ل \| CAL	TCALNY	tec'ǎlnī	beni tutma	place me
مع	\|	MA	meǎ	beraber	with
القوم	ق و م \| GWM	ÆLGWM	l-ḳavmi	bu kavimle	the people
الظالمين	ظ ل م \| ƵLM	ÆLƵÆLMYN	Z-Zālimīne	zalim	(who are) wrongdoing.

Arapça	Kök	Transcript	Okunuş	Türkçe	İngilizce
ولما	\|	WLMÆ	velemmā	zaman	And when
		Vav,Lam,Mim,Elif, 6,30,40,1,		CONJ – prefixed conjunction wa (and) T – time adverb الواو عاطفة ظرف زمان
رجع	ر ج ع \| RCA	RCA	raceǎ	döndü(ğü)	returned
		Re,Cim,Ayn, 200,3,70,		V – 3rd person masculine singular perfect verb فعل ماض
موسى	\|	MWS	mūsā	Musa	Musa
		Mim,Vav,Sin,, 40,6,60,,		"PN – nominative masculine proper noun → Musa" اسم علم مرفوع
إلى	\|	ÎL	ilā		to
		,Lam,, ,30,,		P – preposition حرف جر
قومه	ق و م \| GWM	GWMH	ḳavmihi	kavmine	his people -
		Gaf,Vav,Mim,He, 100,6,40,5,		N – genitive masculine noun PRON – 3rd person masculine singular possessive pronoun اسم مجرور والهاء ضمير متصل في محل جر بالاضافة
غضبان	غ ض ب \| ĞŽB	ĞŽBÆN	ğaDbāne	kızgın	angry,
		Ğayn,Dad,Be,Elif,Nun, 1000,800,2,1,50,		N – accusative masculine noun اسم منصوب
أسفا	ا س ف \| ÆSF	ǼSFÆ	esifen	ve üzgün bir halde	and grieved,
		,Sin,Fe,Elif, ,60,80,1,		N – accusative masculine indefinite noun اسم منصوب
قال	ق و ل \| GWL	GÆL	ḳāle	dedi	he said,
		Gaf,Elif,Lam, 100,1,30,		V – 3rd person masculine singular perfect verb فعل ماض
بئسما	ب ا س \| BÆS	BÙSMÆ	bi'semā	ne kötü işler yaptınız?	"""Evil is what"
		Be,,Sin,Mim,Elif, 2,,60,40,1,		V – 3rd person masculine singular perfect verb REL – relative pronoun فعل ماض اسم موصول
خلفتموني	خ ل ف \| ḢLF	ḢLFTMWNY	ḣaleftumūnī	arkamdan	you have done in my place
		Hı,Lam,Fe,Te,Mim,Vav,Nun,Ye, 600,30,80,400,40,6,50,10,		V – 2nd person masculine plural perfect verb PRON – subject pronoun PRON – 1st person singular object pronoun فعل ماض والتاء ضمير متصل في محل رفع فاعل والياء ضمير متصل في محل نصب مفعول به
من	\|	MN	min		from
		Mim,Nun, 40,50,		P – preposition حرف جر
بعدي	ب ع د \| BAD̃	BAD̃Y	beǎ'dī	benden sonra	after me.
		Be,Ayn,Dal,Ye, 2,70,4,10,		N – genitive masculine noun PRON – 1st person singular possessive pronoun اسم مجرور والياء ضمير متصل في محل جر بالاضافة
أعجلتم	ع ج ل \| ACL	ǼACLTM	eǎciltum	acele mi ettiniz?	Were you impatient
		,Ayn,Cim,Lam,Te,Mim, ,70,3,30,400,40,		INTG – prefixed interrogative alif V – 2nd person masculine plural perfect verb PRON – subject pronoun الهمزة همزة استفهام فعل ماض والتاء ضمير متصل في محل رفع فاعل
أمر	ا م ر \| ÆMR	ǼMR	emra	emrini (beklemeyip)	(over the) matter
		,Mim,Re, ,40,200,		N – accusative masculine noun اسم منصوب
ربكم	ر ب ب \| RBB	RBKM	rabbikum	Rabbinizin	"(of) your Lord?"""
		Re,Be,Kef,Mim, 200,2,20,40,		N – genitive masculine noun PRON – 2nd person masculine plural possessive pronoun اسم مجرور والكاف ضمير متصل في محل جر بالاضافة
وألقى	ل ق ي \| LGY	WǼLG	ve elḳā	ve yere attı	And he cast down
		Vav,,Lam,Gaf,, 6,,30,100,,		CONJ – prefixed conjunction wa (and) V – 3rd person masculine singular (form IV) perfect verb الواو عاطفة فعل ماض
الألواح	ل و ح \| LWḪ	ÆLǼLWÆḪ	l-elvāHa	levhaları	the tablets
		Elif,Lam,,Lam,Vav,Elif,Ha, 1,30,,30,6,1,8,		N – accusative masculine plural noun اسم منصوب
وأخذ	ا خ ذ \| ÆḢZ̃	WǼḢZ̃	ve eḣaƶe	ve tuttu	and seized
		Vav,,Hı,Zel, 6,,600,700,		CONJ – prefixed conjunction wa (and) V – 3rd person masculine singular perfect verb الواو عاطفة فعل ماض
برأس	ر ا س \| RÆS	BRǼS	bira'si	başını	by head,
		Be,Re,,Sin, 2,200,,60,		P – prefixed preposition bi N – genitive masculine noun جار ومجرور
أخيه	ا خ و \| ÆḢW	ǼḢYH	eḣīhi	kardeşinin	his brother
		,Hı,Ye,He, ,600,10,5,		N – genitive masculine singular noun PRON – 3rd person masculine singular possessive pronoun اسم مجرور والهاء ضمير متصل في محل جر بالاضافة
يجره	ج ر ر \| CRR	YCRH	yecurruhu	çekmeye başladı	dragging him
		Ye,Cim,Re,He, 10,3,200,5,		V – 3rd person masculine singular imperfect verb PRON – 3rd person masculine singular object pronoun فعل مضارع والهاء ضمير متصل في محل نصب مفعول به
إليه	\|	ÎLYH	ileyhi	kendine doğru	to himself.
		,Lam,Ye,He, ,30,10,5,		P – preposition PRON – 3rd person masculine singular object pronoun جار ومجرور
قال	ق و ل \| GWL	GÆL	ḳāle	(Kardeşi) dedi	He said,
		Gaf,Elif,Lam, 100,1,30,		V – 3rd person masculine singular perfect verb فعل ماض
ابن	ب ن ي \| BNY	ÆBN	bne	oğlu	"""O son"
		Elif,Be,Nun, 1,2,50,		N – accusative masculine noun اسم منصوب
أم	ا م م \| ÆMM	ǼM	umme	anamın	(of) my mother!
		,Mim, ,40,		N – genitive feminine singular noun PRON – 1st person singular possessive pronoun اسم مجرور والياء المحذوفة ضمير متصل في محل جر بالاضافة
إن	\|	ÎN	inne	gerçekten	Indeed,
		,Nun, ,50,		ACC – accusative particle حرف نصب
القوم	ق و م \| GWM	ÆLGWM	l-ḳavme	bu insanlar	the people
		Elif,Lam,Gaf,Vav,Mim, 1,30,100,6,40,		N – accusative masculine noun اسم منصوب
استضعفوني	ض ع ف \| ŽAF	ÆSTŽAFWNY	steD'ǎfūnī	beni hırpaladılar	considered me weak
		Elif,Sin,Te,Dad,Ayn,Fe,Vav,Nun,Ye, 1,60,400,800,70,80,6,50,10,		V – 3rd person masculine plural (form X) perfect verb PRON – subject pronoun PRON – 1st person singular object pronoun فعل ماض والواو ضمير متصل في محل رفع فاعل والياء ضمير متصل في محل نصب مفعول به
وكادوا	ك و د \| KWD̃	WKÆD̃WÆ	ve kādū	ve az daha	and were about to
		Vav,Kef,Elif,Dal,Vav,Elif, 6,20,1,4,6,1,		CONJ – prefixed conjunction wa (and) V – 3rd person masculine plural perfect verb PRON – subject pronoun الواو عاطفة فعل ماض والواو ضمير متصل في محل رفع اسم «كاد»
يقتلونني	ق ت ل \| GTL	YGTLWNNY	yeḳtulūnenī	beni öldürüyorlardı	kill me.
		Ye,Gaf,Te,Lam,Vav,Nun,Nun,Ye, 10,100,400,30,6,50,50,10,		V – 3rd person masculine plural imperfect verb PRON – subject pronoun PRON – 1st person singular object pronoun فعل مضارع والواو ضمير متصل في محل رفع فاعل والياء ضمير متصل في محل نصب مفعول به
فلا	\|	FLÆ	felā		So (let) not
		Fe,Lam,Elif, 80,30,1,		REM – prefixed resumption particle PRO – prohibition particle الفاء استئنافية حرف نهي
تشمت	ش م ت \| ŞMT	TŞMT	tuşmit	güldürme	rejoice
		Te,Şın,Mim,Te, 400,300,40,400,		V – 3rd person feminine singular (form IV) imperfect verb, jussive mood فعل مضارع مجزوم
بي	\|	BY	biye	üstüme	over me
		Be,Ye, 2,10,		P – prefixed preposition bi PRON – 1st person singular personal pronoun جار ومجرور
الأعداء	ع د و \| AD̃W	ÆLǼAD̃ÆÙ	l-eǎ'dā'e	düşmanları	the enemies,
		Elif,Lam,,Ayn,Dal,Elif,, 1,30,,70,4,1,,		N – accusative masculine plural noun اسم منصوب
ولا	\|	WLÆ	ve lā	asla	and (do) not
		Vav,Lam,Elif, 6,30,1,		CONJ – prefixed conjunction wa (and) NEG – negative particle الواو عاطفة حرف نفي
تجعلني	ج ع ل \| CAL	TCALNY	tec'ǎlnī	beni tutma	place me
		Te,Cim,Ayn,Lam,Nun,Ye, 400,3,70,30,50,10,		V – 2nd person masculine singular imperfect verb, jussive mood PRON – 1st person singular object pronoun فعل مضارع مجزوم والياء ضمير متصل في محل نصب مفعول به
مع	\|	MA	meǎ	beraber	with
		Mim,Ayn, 40,70,		LOC – accusative location adverb ظرف مكان منصوب
القوم	ق و م \| GWM	ÆLGWM	l-ḳavmi	bu kavimle	the people
		Elif,Lam,Gaf,Vav,Mim, 1,30,100,6,40,		N – genitive masculine noun اسم مجرور
الظالمين	ظ ل م \| ƵLM	ÆLƵÆLMYN	Z-Zālimīne	zalim	(who are) wrongdoing.
		Elif,Lam,Zı,Elif,Lam,Mim,Ye,Nun, 1,30,900,1,30,40,10,50,		ADJ – genitive masculine plural active participle صفة مجرورة

Abdulbaki Gölpınarlı : Mûsâ, kızgın bir halde acıklanarak kavmine dönünce dedi ki: Benden sonra ne de kötü bir iş işlediniz, Rabbinizin vaadettiği müddet bitmeden acele mi ettiniz? Ve levihleri atıp kardeşinin saçından, sakalından tutarak kendisine doğru çekmeye başladı. Hârûn, anam oğlu dedi, bu kavim, gerçekten de âciz bıraktı beni, az kaldı ki öldürüyorlardı da, onun için bana bu harekette bulunup düşmanları sevindirme ve beni zulmeden kavimle berâber tutma.
Adem Uğur : Musa, kızgın ve üzgün bir halde kavmine dönünce: "Benden sonra arkamdan ne kötü işler yapmışsınız! Rabbinizin emrini (beklemeyip) acele mi ettiniz?" dedi. Tevrat levhalarını yere attı ve kardeşinin (Harun'un) başını tutup kendine doğru çekmeye başladı. (Kardeşi): "Anam oğlu! Bu kavim beni cidden zayıf gördüler ve nerede ise beni öldüreceklerdi. Sen de düşmanları bana güldürme ve beni bu zalim kavimle beraber tutma!" dedi.
Ahmed Hulusi : Musa halkına öfkeli ve üzgün olarak döndüğünde: "Arkam sıra ne kadar çirkin şeyler yaptınız! Rabbinizin hükmünü bekleyemediniz mi?" dedi. . . (Derken) levhaları yere bırakıp, kardeşinin başını tuttu ve onu kendine çekti. . . (Harun) dedi ki: "Anamın oğlu! Muhakkak ki bu topluluk beni zayıf - güçsüz buldu ve nerede ise beni öldüreceklerdi. . . Düşmanlarımı sevindirme ve beni şu zâlimler topluluğu ile bir tutma!"
Ahmet Tekin : Mûsâ öfkeli ve üzüntülü bir halde kavmine döndüğünde: 'Ben gittikten sonra bana ne kötü bir halef oldunuz! Rabbinizin planının, programının gerçekleşmesini beklememeniz, bu aceleniz niye?' dedi. Elindeki kutsal kitap sayfaları olan levhaları yere attı. Kardeşi Hârûn’un başından tutarak kendine doğru çekmeye başladı. Hârûn: 'Ey anamın oğlu, inan ki, bu kavim beni güçsüz buldu. Az kalsın beni öldürüyorlardı. Sen de bana böyle yaparak düşmanları sevindirme. Beni de, bu, isyanda inkârda ısrar eden zâlim kavimle bir tutma' dedi.
Ahmet Varol : Musa öfkeli ve üzgün bir halde kavminin yanına döndüğünde: 'Benim arkamdan ne kötü işler yapmışsınız! Rabbinizin emrini beklemeyip acele mi ettiniz?' dedi [10]. Levhaları yere attı ve kardeşinin kafasından tutup kendine doğru çekti. (Kardeşi Harun): 'Ey annemin oğlu! Bu topluluk beni iyice zayıf görüp hırpaladı ve neredeyse beni öldüreceklerdi. Üzerime düşmanları güldürme ve beni zalimler topluluğu ile beraber tutma' dedi.
Ali Bulaç : Musa kavmine oldukça kızgın, üzgün olarak döndüğünde onlara: "Beni arkamdan, ne kötü temsil ettiniz? Rabbinizin emrini çabuklaştırdınız, öyle mi?" dedi. Levhaları bıraktı ve kardeşini başından tutup kendisine doğru çekiyordu (ki Harun ona:) "Annem oğlu, bu topluluk beni zayıflattı (hırpalayıp güçsüzleştirdi) ve neredeyse beni öldürmeye giriştiler. Bari sen düşmanları sevindirecek bir şey yapma ve beni bu zalimler topluluğuyla birlikte kılma (sayma)" dedi.
Ali Fikri Yavuz : Mûsa, kavmine öfkeli ve kederli dönünce şöyle dedi: “- Ben ayrıldıktan sonra yerime geçtiniz de ne çirkin iş yaptınız! Rabbinizin emriyle dönüşüme sabretmeyip buzağı mı yaptınız?” Öfkesinden elindeki Tevrat levhalarını yere bıraktı ve kardeşi Harûn’u başından (saç-sakalından) tutup kendine doğru çekmeğe başladı. Harûn şöyle dedi: “- Ey anam oğlu (öz kardeşim), gerçekten bu kavim beni zayıf gördüler. Az kaldı ki beni öldüreceklerdi. Sen de bana düşmanları sevindirecek harekette bulunma böyle. Beni bu zalimler topluluğu ile bir tutma.”
Bekir Sadak : Musa, milletine, kizgin ve uzgun olarak donunce «Benim arkamdan ne kotu olmussunuz! Rabbinizin emrinin cabucak gelmesini mi istiyorsunuz?» dedi, levhalari atti ve kardesinin basindan tutup kendine dogru cekti. Harun: «Ey annem oglu! Bu millet beni kucumsedi; az kalsin olduruyorlardi. Bana, dusmanlari sevindirecek sekilde davranma beni bu zalim milletle bir sayma» dedi.
Celal Yıldırım : Musa (Tûr Dağı'ndaki görevini tamamlayıp kavmine) öfkeli ve üzgün bir halele dönünce, (Harun'a): «Benden sonra yerime geçip ne kötü işler işlemişsin! Rabbimizin emrini (size vereceği azabı) mı acele beklediniz ?» dedi ve elindeki (Tevrat âyetleri yazılı) Levhaları bırakıverdi de kardeşinin başından tutup kendine doğru çekmeğe başladı. Kardeşi ona : «Anamın oğlu I Doğrusu bu kavim beni küçümseyip hırpaladılar ve neredeyse beni öldürüyorlardı; artık sen de bana karşı düşmanları sevindirme ve bu zâlim kavimle bir tutma» dedi.
Diyanet İşleri : Mûsâ, kavmine kızgın ve üzgün olarak döndüğünde, “Benden sonra arkamdan ne kötü işler yaptınız! Rabbinizin emrini beklemeyip acele mi ettiniz?” dedi. (Öfkesinden) levhaları attı ve kardeşinin saçından tuttu, onu kendine doğru çekmeye başladı. (Kardeşi) “Ey anam oğlu” dedi, “Kavim beni güçsüz buldu. Az kalsın beni öldürüyorlardı. Sen de bana böyle davranarak düşmanları sevindirme. Beni o zalimler topluluğu ile bir tutma.”
Diyanet İşleri (eski) : Musa, milletine, kızgın ve üzgün olarak dönünce 'Benim arkamdan ne kötü olmuşsunuz! Rabbinizin emrinin çabucak gelmesini mi istiyorsunuz?' dedi, levhaları attı ve kardeşinin başından tutup kendine doğru çekti. Harun: 'Ey annem oğlu! Bu millet beni küçümsedi; az kalsın öldürüyorlardı. Bana, düşmanları sevindirecek şekilde davranma, beni bu zalim milletle bir sayma' dedi.
Diyanet Vakfi : Musa, kızgın ve üzgün bir halde kavmine dönünce: «Benden sonra arkamdan ne kötü işler yapmışsınız! Rabbinizin emrini (beklemeyip) acele mi ettiniz?» dedi. Tevrat levhalarını yere attı ve kardeşinin (Harun'un) başını tutup kendine doğru çekmeye başladı. (Kardeşi): «Anam oğlu! Bu kavim beni cidden zayıf gördüler ve nerede ise beni öldüreceklerdi. Sen de düşmanları bana güldürme ve beni bu zalim kavimle beraber tutma!» dedi.
Edip Yüksel : Musa, kızgın ve hayal kırıklığına uğramış olarak halkına döndüğü zaman, 'Benden sonra arkamdan ne kötü işler yaptınız! Rabbinizin emrine dayanamadınız mı,' dedi, levhaları yere attı, kardeşinin başını tutup kendine doğru çekti. (Kardeşi): 'Anamın oğlu, dedi, bu halk benim zayıflığımdan yararlandı, nerdeyse beni öldüreceklerdi. Üzerime vararak düşmanı güldürme, beni bu zalim halkla bir tutma.'
Elmalılı (sadeleştirilmiş - 2) : Musa, öfkeli ve üzüntülü olarak kavmine döndüğünde şöyle dedi: «Bana arkamdan ne kötü bir halef oldunuz! Rabbinizin emriyle dönüşümü beklemeden acele mi ettiniz?» Elindeki levhaları bıraktı ve kardeşi Harun'u başından tutarak kendine doğru çekmeye başladı. Harun, «Ey anamın oğlu!» dedi, «inan ki, bu kavim beni güçsüz buldu, az daha beni öldürüyorlardı, sen de bana böyle yaparak düşmanları sevindirme ve beni bu zalim kavimle bir tutma.»
Elmalılı (sadeleştirilmiş) : Musa kızgın ve üzgün olarak kavmine döndüğü vakit: «Bana arkamdan ne kötü halef oldunuz. Rabbinizin emrini beklemeyip acele mi ettiniz?» dedi ve levhaları bırakıp kardeşinin başından tuttu ve kendine doğru çekmeye başladı. Harun: «Anamın oğlu! İnan ki, bu adamlar beni hırpaladılar, az daha beni öldürüyorlardı. Sen de benimle düşmanları sevindirecek bir harekette bulunma ve beni bu zalim kavimle bir tutma.» dedi.
Elmalılı Hamdi Yazır : Vaktâki Musâ kavmine gadabnâk, esefnâk, olarak döndü, bana arkamdan ne fena halef oldunuz? Rabbınızın emrini ivdiniz mi? dedi ve elvahı bırakıverib kardeşini başından tuttu, kendine doğru çekiyordu, Anam oğlu, dedi: inan olsun bu kavm beni hırpaladılar, az daha beni öldürüyorlardı, sen de benimle düşmanları sevindirme ve beni bu zalim kavm ile beraber tutma
Fizilal-il Kuran : Musa kızgın ve üzgün olarak soydaşlarının yanına dönünce «Benim arkamdan yokluğumda ne kötü işler yapmışsınız? Yoksa Rabbinizin hükmünü öne almaya mı kalkıştınız?» dedi, levhaları yere attı ve kardeşinin başını tutup kendine doğru çekti. Kardeşi ise, «Ey anamoğlu, soydaşlarım beni saymadılar, horladılar, neredeyse beni öldüreceklerdi, beni düşmanları güldürecek biçimde hırpalama, zalimlerle bir tutma» dedi.
Gültekin Onan : Musa kavmine oldukça kızgın, üzgün olarak döndüğünde onlara: "Beni arkamdan ne kötü temsil ettiniz. Rabbinizin buyruğunu çabuklaştırdınız, öyle mi?" dedi. Levhaları bıraktı ve kardeşini başından tutup kendisine doğru çekti (ki Harun ona:) "Annem oğlu, bu topluluk beni zayıflattı (hırpalayıp güçsüzleştirdi) ve neredeyse beni öldürmeye kalkıştılar. Bari sen düşmanları sevindirecek bir şey yapma ve beni bu zalimler topluluğuyla birlikte kılma (sayma)" dedi.
Hakkı Yılmaz : Ve Mûsâ, öfkeli ve üzüntülü olarak toplumuna döndüğünde, “Bana arkamdan ne kötü bir halef/ nesil oldunuz! Rabbinizin emrini çabuklaştırdınız mı?” dedi. Ve levhaları bıraktı ve kardeşi Hârûn'u kendine çekerek başından tuttu. Hârûn: “Ey anamın oğlu! İnan ki, bu toplum beni güçsüz düşürdü, az daha beni öldüreceklerdi. Onun için bana düşmanları sevindirecek bir şey yapma. Ve beni bu zâlimler toplumu ile bir tutma” dedi.
Hasan Basri Çantay : Musa, kavmine öfkeli, kederli döndüğü zaman dedi ki: «Size bırakdığım şu makaamımda arkamdan ne kötü işler yapmışsınız! Rabbinizin emrini (beklemeyib) acele etdiniz ha»? (Tevrat) levhaları (nı) bırakıverib kardeşinin başından tutdu, onu kendine doğru çekiyordu. (Harun) «Anam oğlu», dedi, bu kavm (bu adamlar) beni cidden zaîf gördüler (hırpaladılar). Az kaldı ki beni öldüreceklerdi. Sen de bana düşmanları sevindirecek hareketde bulunma böyle. Beni zâlimler gürûhiyle beraber, tutma».
Hayrat Neşriyat : Böylece Mûsâ (Tûr dağından, onların yaptıklarından dolayı) kızgın ve üzgün olarak kavmine dönünce: 'Bana ardımdan ne kötü halef oldunuz! Rabbinizin emrine(sabretmeden) acele mi ettiniz?' dedi. (Tevrât) levhaları(nı yere) bıraktı ve kardeşinin başından tuttu, onu kendine doğru çekmeye başladı. (Kardeşi de:) '(Ey) anamın oğlu! Doğrusu (bu) kavim beni hırpaladı ve nerede ise beni öldürüyorlardı! Artık düşmanları bana güldürme ve beni (bu) zâlimler gürûhuyla berâber tutma!' dedi.
İbni Kesir : Musa; kavmine kızgın ve üzgün dönünce; benden sonra arkamdan ne kötü işler yapmışsınız? Rabbınızın emrinin çabucak gelmesini mi istediniz? dedi ve levhaları attı. Kardeşinin başından tutup kendisine doğru çekiyordu: Ey anamın oğlu, bu kavim beni gerçekten zayıf gördüler. Az kalsın öldürüyorlardı. Sen de bana düşmanları sevindirecek harekette bulunma ve beni zalimler güruhu ile bir tutma, dedi.
İskender Evrenosoğlu : Ve Musa (A.S), (Allahû Tealâ'nın huzurundan) üzüntülü ve öfkeli olarak döndüğü zaman (Allahû Tealâ, ona kavminin saptığını söylemişti: Taha-85). Onlara şöyle dedi: “Benden sonra (benim yokluğumda) bana ne kötü halef oldunuz. Rabbinizin emrine acele mi ettiniz (beklemediniz)?” Ve levhaları bıraktı. Kardeşinin başını tuttu. Onu kendine doğru çekiyor(ken), (Harun A.S) şöyle dedi: “Ey annem oğlu! Muhakkak ki; (bu) kavim, beni zayıf (güçsüz) buldu. Neredeyse beni öldürüyorlardı. Artık benimle (bana böyle yaparak), düşmanlarımın yüzlerini güldürme (sevindirme) ve beni, zalim kavim ile beraber kılma.”
Muhammed Esed : Ve Musa, halkına döndüğünde, öfke ve üzüntü içinde onlara, "Benim yokluğumda ne kötü bir yol tutmuşsunuz böyle!" dedi, "Rabbinizin buyruğunu bir kenara attınız, öyle mi?" Ve (Kanun) levhalarını yere attı, kardeşinin başından yakalayıp kendine doğru çekti. Harun: "Ey anamın oğlu" diye sızlandı, "halk beni güçsüz gördü ve neredeyse öldüreceklerdi beni: bunun için benim acımla düşmanlarımı sevindirme ve beni zalimler topluluğuyla bir tutma!"
Ömer Nasuhi Bilmen : Vaktâ ki, Mûsa kavmine gazaplı, pek kederli bir halde döndü, dedi ki: «Benden sonra bana ne kötü halef oldunuz! Rabbinizin emrini acele mi ediverdiniz?» Ve levhaları bıraktı ve kardeşinin başından tutarak kendisine doğru çekiverdi. (Kardeşi de) Dedi ki: «Ey anamın oğlu! Bu kavim muhakkak ki beni zayıf saydılar ve az kaldı beni öldürüyorlardı. Artık benimle düşmanları sevindirme ve beni zalimler olan kavim ile beraber kılma.»
Ömer Öngüt : Musa, kavmine öfkeli ve üzgün bir halde dönünce: “Ben sizi geride bırakıp gidince ne kötü olmuşsunuz. Rabbinizin emrinin çabucak gelmesini mi istiyorsunuz?” dedi. Elindeki Tevrat levhalarını bırakıverdi ve kardeşinin başından tutup kendine doğru çekmeye başladı. (Kardeşi): “Anamın oğlu! Bunlar beni zayıf görüp hırpaladılar, az daha beni öldürüyorlardı. Bana düşmanları sevindirecek şekilde davranma. Beni bu zâlimler gürûhu ile bir tutma!” dedi.
Şaban Piriş : Musa kavmine kızgın ve üzgün olarak dönünce: -Benim ardımdan ne kötü işler yaptınız. Rabbinizin azabını mı acele istediniz? dedi. Levhaları bırakıp kardeşinin başını tutarak kendisine çekti. Harun: -Ey anamın oğlu, toplum beni güçsüz bıraktı. Zayıf gördü, bana tabi olmadı. Neredeyse beni öldürüyorlardı. Bana düşmanları sevindirecek şekilde davranma, zalim toplumla bir tutma! dedi.
Suat Yıldırım : Mûsâ pek öfkeli ve üzgün olarak halkına dönünce:"Benden sonra arkamdan ne kötü işler yapmışsınız! Rabbinizin emrini çarçabuk terk mi ettiniz!" dedi ve... levhaları yere bırakıverdi. Kardeşini başından tutup, kendisine doğru çekmeye başladı. Harun ise ona: "Ey annemin oğlu!" dedi: "İnan ki bu millet beni fena halde hırpaladı, nerdeyse beni linç edip öldüreceklerdi. Ne olur, düşmanlarımı üstüme güldürme, beni bu zalim milletle bir tutma!"
Süleyman Ateş : Mûsâ, kavmine kızgın ve üzgün bir halde dönünce: "Benden sonra arkamdan ne kötü işler yaptınız? Rabbinizin emrini (beklemeyip) acele mi ettiniz?" dedi, levhaları yere attı ve kardeşinin başını tutup kendine doğru çekmeye başladı. (Kardeşi): "Anamın oğlu, dedi, bu insanlar beni hırpaladılar, az daha beni öldürüyorlardı. (Ne olur) düşmanları üstüme güldürme, beni bu zâlim kavimle beraber tutma!"
Tefhim-ul Kuran : Musa kavmine oldukça kızgın, üzgün olarak döndüğünde onlara: «Beni arkamdan, ne kötü temsil ettiniz. Rabbinizin emrini çabuklaştırdınız, öyle mi?» dedi. Levhaları bıraktı ve kardeşini başından tutup kendisine doğru çekiyordu (ki Harun ona:) «Annem oğlu, bu topluluk beni zayıflattı (hırpalayıp güçsüzleştirdi) ve neredeyse beni öldürmeye giriştiler. Bari sen düşmanları sevindirecek bir şey yapma ve beni bu zalimler topluluğuyla birlikte kılma (sayma)» dedi.
Ümit Şimşek : Musa kızgın ve üzgün şekilde kavmine dönünce, 'Benim arkamdan ne kötü şeyler yapmışsınız!' dedi. 'Rabbinizin emrini beklemeyip de acele mi ettiniz?' Levhaları bıraktı, kardeşini başından tutup kendisine çekti. Harun, 'Ey anamın oğlu,' dedi. 'Bu millet beni zayıf buldu da sözümü dinlemedi. Az kalsın beni öldürüyorlardı. Bana kızıp da düşmanları sevindirme; beni zalimler güruhuyla bir tutma.'
Yaşar Nuri Öztürk : Musa, kızgın ve üzgün bir halde kavmine döndüğünde şöyle dedi: "Benden sonra arkamdan ne kötü şeyler yaptınız! Rabbinizin emrini bekleyemediniz mi? Levhaları yere attı, kardeşinin başını tuttu, kendisine doğru çekiyordu. Kardeşi dedi ki: "Ey annem oğlu! Bu topluluk beni horlayıp hırpaladı. Nerdeyse canımı alıyorlardı. Bir de sen düşmanları bana güldürme. Beni şu zalim toplulukla bir tutma."

» 7 / A’râf 150: