Tevbe Suresi 59. Ayet Türkçe Meali | Sıralama Seçenekli Kıyaslamalı SURELER ve AYETLER Kurandan.org

velev ennehum raDū mā ātāhumu llahu ve rasūluhu ve ḳālū Hasbunā llahu seyu'tīnā llahu min feDlihi ve rasūluhu innā ilā llahi rāğibūne

وَلَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا مَا اتَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ سَيُؤْتِينَا اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ إِنَّا إِلَى اللَّهِ رَاغِبُونَ

Transcript	Okunuş	Türkçe
1. WLW	= velev :	ve şayet
2. ǼNHM	= ennehum :	onlar
3. RŽWÆ	= raDū :	razı olsalardı
4. MÆ	= mā :	şeye
5. ËTÆHM	= ātāhumu :	kendilerine verdiğine
6. ÆLLH	= llahu :	Allah'ın
7. WRSWLH	= ve rasūluhu :	ve Elçisinin
8. WGÆLWÆ	= ve ḳālū :	ve deselerdi
9. ḪSBNÆ	= Hasbunā :	bize yeter
10. ÆLLH	= llahu :	Allah
11. SYÙTYNÆ	= seyu'tīnā :	yakında bize verecek
12. ÆLLH	= llahu :	Allah
13. MN	= min :
14. FŽLH	= feDlihi :	bol lutfundan
15. WRSWLH	= ve rasūluhu :	ve Elçisi de
16. ÎNÆ	= innā :	biz sadece
17. ÎL	= ilā :
18. ÆLLH	= llahi :	Allah'a
19. RÆĞBWN	= rāğibūne :	rağbet ederiz

WLW ǼNHM RŽWÆ MÆ ËTÆHM ÆLLH WRSWLH WGÆLWÆ ḪSBNÆ ÆLLH SYÙTYNÆ ÆLLH MN FŽLH WRSWLH ÎNÆ ÎL ÆLLH RÆĞBWN

velev ennehum raDū mā ātāhumu llahu ve rasūluhu ve ḳālū Hasbunā llahu seyu'tīnā llahu min feDlihi ve rasūluhu innā ilā llahi rāğibūne

ولو أنهم رضوا ما آتاهم الله ورسوله وقالوا حسبنا الله سيؤتينا الله من فضله ورسوله إنا إلى الله راغبون

[] [] [ر ض و] [] [ا ت ي] [] [ر س ل] [ق و ل] [ح س ب] [] [ا ت ي] [] [] [ف ض ل] [ر س ل] [] [] [] [ر غ ب]

Arapça	Kök	Transcript	Okunuş	Türkçe	İngilizce
ولو	\|	WLW	velev	ve şayet	And if
أنهم	\|	ǼNHM	ennehum	onlar	[that] they
رضوا	ر ض و \| RŽW	RŽWÆ	raDū	razı olsalardı	(were) satisfied
ما	\|	MÆ	mā	şeye	(with) what
آتاهم	ا ت ي \| ÆTY	ËTÆHM	ātāhumu	kendilerine verdiğine	Allah gave them
الله	\|	ÆLLH	llahu	Allah'ın	Allah gave them
ورسوله	ر س ل \| RSL	WRSWLH	ve rasūluhu	ve Elçisinin	and His Messenger,
وقالوا	ق و ل \| GWL	WGÆLWÆ	ve ḳālū	ve deselerdi	and said,
حسبنا	ح س ب \| ḪSB	ḪSBNÆ	Hasbunā	bize yeter	"""Sufficient for us"
الله	\|	ÆLLH	llahu	Allah	(is) Allah,
سيؤتينا	ا ت ي \| ÆTY	SYÙTYNÆ	seyu'tīnā	yakında bize verecek	Allah will give us
الله	\|	ÆLLH	llahu	Allah	Allah will give us
من	\|	MN	min		of
فضله	ف ض ل \| FŽL	FŽLH	feDlihi	bol lutfundan	His Bounty
ورسوله	ر س ل \| RSL	WRSWLH	ve rasūluhu	ve Elçisi de	and His Messenger.
إنا	\|	ÎNÆ	innā	biz sadece	Indeed, we
إلى	\|	ÎL	ilā		to
الله	\|	ÆLLH	llahi	Allah'a	Allah
راغبون	ر غ ب \| RĞB	RÆĞBWN	rāğibūne	rağbet ederiz	"turn our hopes."""

Arapça	Kök	Transcript	Okunuş	Türkçe	İngilizce
ولو	\|	WLW	velev	ve şayet	And if
		Vav,Lam,Vav, 6,30,6,		CONJ – prefixed conjunction wa (and) COND – conditional particle الواو عاطفة حرف شرط
أنهم	\|	ǼNHM	ennehum	onlar	[that] they
		,Nun,He,Mim, ,50,5,40,		ACC – accusative particle PRON – 3rd person masculine plural object pronoun حرف نصب من اخوات «ان» و«هم» ضمير متصل في محل نصب اسم «ان»
رضوا	ر ض و \| RŽW	RŽWÆ	raDū	razı olsalardı	(were) satisfied
		Re,Dad,Vav,Elif, 200,800,6,1,		V – 3rd person masculine plural perfect verb PRON – subject pronoun فعل ماض والواو ضمير متصل في محل رفع فاعل
ما	\|	MÆ	mā	şeye	(with) what
		Mim,Elif, 40,1,		REL – relative pronoun اسم موصول
آتاهم	ا ت ي \| ÆTY	ËTÆHM	ātāhumu	kendilerine verdiğine	Allah gave them
		,Te,Elif,He,Mim, ,400,1,5,40,		V – 3rd person masculine singular (form IV) perfect verb PRON – 3rd person masculine plural object pronoun فعل ماض و«هم» ضمير متصل في محل نصب مفعول به
الله	\|	ÆLLH	llahu	Allah'ın	Allah gave them
		Elif,Lam,Lam,He, 1,30,30,5,		"PN – nominative proper noun → Allah" لفظ الجلالة مرفوع
ورسوله	ر س ل \| RSL	WRSWLH	ve rasūluhu	ve Elçisinin	and His Messenger,
		Vav,Re,Sin,Vav,Lam,He, 6,200,60,6,30,5,		CONJ – prefixed conjunction wa (and) N – nominative masculine noun PRON – 3rd person masculine singular possessive pronoun الواو عاطفة اسم مرفوع والهاء ضمير متصل في محل جر بالاضافة
وقالوا	ق و ل \| GWL	WGÆLWÆ	ve ḳālū	ve deselerdi	and said,
		Vav,Gaf,Elif,Lam,Vav,Elif, 6,100,1,30,6,1,		CONJ – prefixed conjunction wa (and) V – 3rd person masculine plural perfect verb PRON – subject pronoun الواو عاطفة فعل ماض والواو ضمير متصل في محل رفع فاعل
حسبنا	ح س ب \| ḪSB	ḪSBNÆ	Hasbunā	bize yeter	"""Sufficient for us"
		Ha,Sin,Be,Nun,Elif, 8,60,2,50,1,		N – nominative masculine noun PRON – 1st person plural possessive pronoun اسم مرفوع و«نا» ضمير متصل في محل جر بالاضافة
الله	\|	ÆLLH	llahu	Allah	(is) Allah,
		Elif,Lam,Lam,He, 1,30,30,5,		"PN – nominative proper noun → Allah" لفظ الجلالة مرفوع
سيؤتينا	ا ت ي \| ÆTY	SYÙTYNÆ	seyu'tīnā	yakında bize verecek	Allah will give us
		Sin,Ye,,Te,Ye,Nun,Elif, 60,10,,400,10,50,1,		FUT – prefixed future particle sa V – 3rd person masculine singular (form IV) imperfect verb PRON – 1st person plural object pronoun حرف استقبال فعل مضارع و«نا» ضمير متصل في محل نصب مفعول به
الله	\|	ÆLLH	llahu	Allah	Allah will give us
		Elif,Lam,Lam,He, 1,30,30,5,		"PN – nominative proper noun → Allah" لفظ الجلالة مرفوع
من	\|	MN	min		of
		Mim,Nun, 40,50,		P – preposition حرف جر
فضله	ف ض ل \| FŽL	FŽLH	feDlihi	bol lutfundan	His Bounty
		Fe,Dad,Lam,He, 80,800,30,5,		N – genitive masculine noun PRON – 3rd person masculine singular possessive pronoun اسم مجرور والهاء ضمير متصل في محل جر بالاضافة
ورسوله	ر س ل \| RSL	WRSWLH	ve rasūluhu	ve Elçisi de	and His Messenger.
		Vav,Re,Sin,Vav,Lam,He, 6,200,60,6,30,5,		CONJ – prefixed conjunction wa (and) N – nominative masculine noun PRON – 3rd person masculine singular possessive pronoun الواو عاطفة اسم مرفوع والهاء ضمير متصل في محل جر بالاضافة
إنا	\|	ÎNÆ	innā	biz sadece	Indeed, we
		,Nun,Elif, ,50,1,		ACC – accusative particle PRON – 1st person plural object pronoun حرف نصب و«نا» ضمير متصل في محل نصب اسم «ان»
إلى	\|	ÎL	ilā		to
		,Lam,, ,30,,		P – preposition حرف جر
الله	\|	ÆLLH	llahi	Allah'a	Allah
		Elif,Lam,Lam,He, 1,30,30,5,		"PN – genitive proper noun → Allah" لفظ الجلالة مجرور
راغبون	ر غ ب \| RĞB	RÆĞBWN	rāğibūne	rağbet ederiz	"turn our hopes."""
		Re,Elif,Ğayn,Be,Vav,Nun, 200,1,1000,2,6,50,		N – nominative masculine plural active participle اسم مرفوع

Abdulbaki Gölpınarlı : Ne olurdu şüpheden sıyrılıp Allah'ın ve Peygamberinin verdiğine hoşnut olsalardı ve Allah yeter bize, yakında lûtfeder bize de Allah da verir, Peygamberi de, şüphe yok ki biz, ümîdimizi Allah'a bağlamışız deselerdi.
Adem Uğur : Eğer onlar Allah ve Resûlünün kendilerine verdiğine razı olup, "Allah bize yeter, yakında bize Allah da lütfundan verecek, Resûlü de. Biz yalnız Allah'a rağbet edenleriz" deselerdi (daha iyi olurdu).
Ahmed Hulusi : Onlar, Allâh'ın ve Rasûlünün onlara verdiğine razı olsalardı ve: "Allâh bize yeter. . . Yakında Allâh bize fazlından verecek, Rasûlü de. . . Doğrusu biz Allâh'a yönelmişlerdeniz" deselerdi.
Ahmet Tekin : Keşke onlar, Allah ve Rasulünün kendilerine verdikleri pay ve imkânlara razı olsalar: 'Allah bize yeter. Allah ve Rasûlü bize lütuf ve ihsanından verir. Biz, Allah’ın rızasını, sadece Allah’ın rızasını arzuluyoruz.' deselerdi.
Ahmet Varol : Eğer onlar, Allah'ın ve Peygamber'inin kendilerine verdiği şeylere razı olup: 'Allah bize yeter. Allah kendi lütfundan bize verecektir; Peygamberi de. Biz ancak Allah'a gönül bağlayanlarız' deselerdi (kendileri için daha iyi olurdu).
Ali Bulaç : Eğer onlar, Allah'ın ve elçisinin verdiklerine hoşnut olsalardı ve: "Bize Allah yeter; Allah pek yakında bize fazlından verecek, O'nun elçisi de. Biz gerçekten ancak Allah'a rağbet edenleriz" deselerdi (ya)!..
Ali Fikri Yavuz : Ne olur, bunlar, Allah ve Rasûlü kendilerine ne verdiyse razı olaydılar da şöyle diyeydiler; “-Bize Allah yeter, Allah bize fazlından yine verir, Rasûlü de... Biz, ancak Allah’a rağbet edicileriz.”
Bekir Sadak : Eger onlar, Allah ve peygamberinin kendilerine vermis olduklari seylere razi olsalar ve «Allah bize yeter, O ve peygamberi bol nimetinden bize verecektir; dogrusu biz Allah'a gonul baglayanlardaniz» deselerdi daha hayirli olurdu. *
Celal Yıldırım : Eğer onlar Allah ve Peygamberinin kendilerine verdiğine razı olsalardı ve «Allah bize yeter; Allah ve Resulü bize kendi fazl-u keremlerinden vereceklerdir. Biz elbette Allah'a rağbet edicileriz» deselerdi, (ne iyi olurdu!).
Diyanet İşleri : Eğer onlar Allah ve Resûlünün kendilerine verdiğine razı olup, “Bize Allah yeter. Lütuf ve ihsanıyla Allah ve Resûlü ileride bize yine verir. Biz yalnız Allah’a rağbet eder (O’nun ihsanını ister)iz” deselerdi, kendileri için daha hayırlı olurdu.
Diyanet İşleri (eski) : Eğer onlar, Allah ve Peygamberinin kendilerine vermiş oldukları şeylere razı olsalar ve 'Allah bize yeter, O ve Peygamberi bol nimetinden bize verecektir; doğrusu biz Allah'a gönül bağlayanlardanız' deselerdi daha hayırlı olurdu.
Diyanet Vakfi : Eğer onlar Allah ve Resûlünün kendilerine verdiğine razı olup, «Allah bize yeter, yakında bize Allah da lütfundan verecek, Resûlü de. Biz yalnız Allah'a rağbet edenleriz» deselerdi (daha iyi olurdu).
Edip Yüksel : Onlar, ALLAH'ın ve elçisinin kendilerine verdikleri paya razı olmalı ve 'ALLAH bize yeter. ALLAH elçisi yoluyla kendi lütfundan bize verecektir. Biz sadece ALLAH'ı arzularız,' demeliydiler.
Elmalılı (sadeleştirilmiş - 2) : Ne olurdu bunlar, Allah ve Resulünün kendilerine verdiğine razı olsalar da «Bize Allah yeter. Allah bize lütuf ve ihsanından yine lutfeder, verir. Bizim bütün rağbetimiz Allah'adır» deselerdi.
Elmalılı (sadeleştirilmiş) : Ne olurdu bunlar, Allah ve Peygamberi kendilerine ne verdiyse ona razı olsaydılar da: «Bize Allah yeter, Allah bize lütfundan yine verir, peygamberi de. Bizim bütün rağbetimiz Allah'adır.» deselerdi.
Elmalılı Hamdi Yazır : Ne olurdu bunlar kendilerine Allah ve Resulü ne verdiyse razı olaydılar da diye idiler, bize Allah yeter, Allah bize fadlından yine verir, Resulü de, bizim bütün rağbetimiz Allahadır
Fizilal-il Kuran : Oysa eğer onlar Allah'ın ve Peygamber'in kendilerine ayırdığı payı sevinçle karşılayarak, «Allah bize yeter, yakında Allah da bize lütfundan verecek, Peygamber de. Biz umudumuzu yalnız Allah'a bağlamışız» deselerdi, kendileri hakkında daha iyi olurdu.
Gültekin Onan : Eğer onlar, Tanrı'nın ve elçisinin verdiklerine hoşnut olsalardı ve: 'Bize Tanrı yeter; Tanrı pek yakında Bize fazlından verecek O'nun elçisi de. Biz gerçekten ancak Tanrı'ya rağbet edenleriz' deselerdi (ya)!..
Hakkı Yılmaz : Ve keşke onlar, Allah ve Elçisi'nin kendilerine verdiğine razı olsalardı. Ve “Bize Allah yeter. Allah, yakında bize armağanlar verecektir, Elçisi de. Şüphesiz biz, sadece Allah'a rağbet edenleriz” deselerdi.
Hasan Basri Çantay : Eğer onlar — Allah ve Resulü kendilerine ne verdiyse — buna raazî olsalardı da «Bize Allah yeter, yakında bize lütf-ü kereminden Allah da verir, Resulü de. Biz ancak Allaha rağbet edicileriz (ümidimiz hep Ona bağlıdır)» deselerdi (ne olurdu)?
Hayrat Neşriyat : Gerçekten onlar, Allah ve Resûlünün kendilerine verdiğine râzı olup: 'Allah bize yeter; Allah bize fazlından yakında (yine) verir, Resûlü de (verir); doğrusu biz ancak Allah’a rağbet edicileriz' deselerdi (elbette kendileri için hayırlı olurdu).
İbni Kesir : Şayet onlar, Allah'ın ve peygamberinin kendilerine verdiklerinden hoşnud olsalardı da: Bize Allah yeter, yakında bize bol nimetinden verir, Rasulü' de. Biz, ancak Allah'a rağbet edenleriz, demiş olsalardı.
İskender Evrenosoğlu : Ve eğer onlar, gerçekten Allah'ın ve O'nun resûlünün onlara verdiği şeye (ganimet payına) razı olsalardı: “Allah bize kâfidir, Allah ve O'nun resûlü bize yakında fazlından verecek. Muhakkak ki; biz Allah'a rağbet edenleriz.” derlerdi.
Muhammed Esed : Oysa, Allahın kendilerine verdiği Onun Elçisinin de verilmesini (sağladığı) şeylerle yetinip hoşnut olsalardı ve "Allah bize yeter! Allah, bolluk ve bereketinde bize (dilediğini) verecektir; Onun Elçisi ise bize verilmesini (sağlayacaktır); doğrusu, biz umutla ve yürekten Allaha yönelmişiz," deselerdi, (bu onlar için elbette daha iyi olurdu.)
Ömer Nasuhi Bilmen : Ve eğer onlar Allah Teâlâ'nın ve Peygamberinin kendilerine verdiğine razı olsalardı ve «Şüphe yok ki, Allah Teâlâ bize yeter. Allah Teâlâ fazlından bize verecektir. Resûlü de. Muhakkak ki, bizler Cenâb-ı Hakk'a rağbetkar kimseleriz» (deselerdi) elbette haklarında hayırlı olurdu.
Ömer Öngüt : Keşke onlar Allah'ın ve Peygamber'inin kendilerine verdiğine râzı olsalardı da: “Allah bize yeter. Yakında Allah bize lütfundan verir, Resul'ü de. Biz sadece Allah'a rağbet edip gönül bağlayanlardanız. ” demiş olsalardı!
Şaban Piriş : Eğer onlar, Allah ve Peygamberin kendilerine verdiğinden hoşnut olup: ‘Allah bize yeter, Allah bize bol nimetinden verecektir. Resulü de.’ deselerdi, daha hayırlı olurdu.
Suat Yıldırım : Eğer onlar Allah’ın ve Resûlünün kendilerine verdiklerine razı olsalar ve: "Allah’ın lütfu bize yeter. Allah bize lütfundan yine verir, Resûlü de. Bizim isteğimiz sadece Allah’ın rızasıdır!" deselerdi, kendileri için elbette daha iyi olurdu.
Süleyman Ateş : (Ne olur) onlar, Allâh'ın ve Elçisinin kendilerine verdiğine râzı olup: "Allâh bize yeter, yakında Allâh da bize bol lutfundan verecek, Elçisi de; biz sadece Allah'a rağbet ederiz (yalnız O'ndan umarız)." deselerdi!
Tefhim-ul Kuran : Eğer onlar, Allah'ın ve Resulünün verdiklerine hoşnut olsalardı ve: «Bize Allah yeter; Allah pek yakında bize fazlından verecek, O'nun Resulü de. Biz gerçekten ancak Allah'a rağbet edenleriz» deselerdi (ya) !..
Ümit Şimşek : Keşke Allah ve Resulünün onlara verdiklerine razı olup da 'Bize Allah yeter; Allah ve Resulü bize lütfundan yine verir; bizim muradımız Allah'ın rızasıdır' demiş olsalardı!
Yaşar Nuri Öztürk : Ne olurdu, bunlar, Allah ve resulünün kendilerine verdiklerine razı olsalardı da şöyle deselerdi: "Allah bize yeter. Allah bize lütfundan verecektir; resulü de. Zaten biz, gönlümüzü yalnız Allah'a bağlamışız."

» 9 / Tevbe 59: