| Ümit Şimşek Meali |
|
| 1: Yemin ederim kıyamet gününe. | |
| 2: Ve yemin ederim kendisini kınayan nefse. | |
| 3: İnsan, kemiklerini toplayamayacağımızı mı sanıyor? | |
| 4: Evet, hem de parmak uçlarına varıncaya kadar Biz onu derleyip toplamaya kadiriz. | |
| 5: Fakat insan günahına devam etmek ister. | |
| 6: 'Ne zamanmış kıyamet?' diye sorar. | |
| 7: Göz kamaştığında, | |
| 8: Ay tutulduğunda, | |
| 9: Güneş ve Ay bir araya getirildiğinde, | |
| 10: İnsan o gün 'Kaçacak yer neresi?' der. | |
| 11: Hayır, sığınılacak hiçbir yer yoktur. | |
| 12: O gün varılacak yer Rabbinin huzurudur. | |
| 13: Yaptığı da, yapmadığı da o gün insana bildirilir. | |
| 14: Aslında insan kendi kendisinin şahididir: | |
| 15: Mazeretlerini sayıp dökse bile. | |
| 16: Onu acele ile okumak için dilini kıpırdatma. | |
| 17: Onu toplamak da, okutmak da Bize aittir. | |
| 18: Biz onu sana okuduğumuzda, sen okunuşunu izle. | |
| 19: Sonra onu açıklamak da Bize aittir. | |
| 20: Hayır, siz dünyayı seviyorsunuz. | |
| 21: Âhireti bırakıyorsunuz. | |
| 22: O gün yüzler vardır ışıl ışıl, | |
| 23: Rabbine bakmaktadır. | |
| 24: O gün yine yüzler vardır asılmış, | |
| 25: Belini kıracak birşeye uğrayacağını bilir. | |
| 26: Heyhat! Can boğaza dayandığında, | |
| 27: 'Yok mu kurtaran?' dendiğinde, | |
| 28: Anlar ki artık ayrılık vaktidir. | |
| 29: Ayaklar birbirine dolaşır. | |
| 30: Rabbinedir o gün sevkiyat. | |
| 31: Oysa o ne Peygamberi doğruladı, ne namaz kıldı. | |
| 32: Yalnız yalanladı, yüz çevirdi. | |
| 33: Sonra kasılarak yârânına vardı. | |
| 34: Lâyıktır sana, lâyık! | |
| 35: Yine lâyıktır sana, lâyık! | |
| 36: İnsan başıboş bırakılacağını mı sanıyor? | |
| 37: Yoksa o atılmış meniden olan bir nutfe değil miydi? | |
| 38: Sonra aleka oldu; derken Allah ona güzel ve düzgün bir biçim verdi. | |
| 39: Sonra da ondan erkek ve dişi eşler yarattı. | |
| 40: Bunları yapan, ölüleri diriltemez mi? | |
