| Ahmet Varol Meali |
|
| 1: Birbirlerine hangi şeyden soruyorlar? | |
| 2: O büyük haberden mi? | |
| 3: Ki onlar onun hakkında ayrılık içindedirler. | |
| 4: Hayır. Yakında bilecekler. | |
| 5: Sonra yine hayır. Yakında bilecekler. | |
| 6: Biz yeri bir döşek yapmadık mı? | |
| 7: Dağları da birer kazık? | |
| 8: Sizi de çift çift yarattık. | |
| 9: Uykunuzu bir dinlenme yaptık. | |
| 10: Geceyi bir örtü yaptık. | |
| 11: Gündüzü geçim zamanı kıldık. | |
| 12: Üstünüzde yedi sağlam (gök) bina ettik. | |
| 13: Parıl parıl parıldayan bir kandil varettik. | |
| 14: Sıkışarak (su) çıkaran (bulut)lardan [1] şarıl şarıl su indirdik. | |
| 15: Onunla taneler ve bitkiler çıkaralım diye. | |
| 16: Ve birbirine sarmaş dolaş bahçeler. | |
| 17: Şüphesiz (yaratıklar arasında hükmün verileceği) ayırım günü belirlenmiş bir vakittir. | |
| 18: O gün Sur'a üfrülür ve siz bölük bölük gelirsiniz. | |
| 19: Gök açılmış ve kapı kapı olmuştur. | |
| 20: Dağlar yürütülmüş bir serap olmuştur. | |
| 21: Şüphesiz cehennem bir pusudur. | |
| 22: Azgınların varacakları yerdir. | |
| 23: Sonu gelmeyecek çağlar boyunca orada kalacaklardır. | |
| 24: Orada ne bir serinlik ne de bir içecek tadarlar. | |
| 25: Sadece kaynar su ve irin. | |
| 26: Uygun bir ceza olarak. | |
| 27: Çünkü onlar bir hesap (göreceklerini) ummuyorlardı. | |
| 28: Ayetlerimizi de yalanlayabildikçe yalanladılar. | |
| 29: Biz ise her şeyi yazılı halde saydık. | |
| 30: 'Şimdi tadın. Artık sizin azaptan başka bir şeyinizi artırmayacağız.' | |
| 31: Şüphesiz takva sahipleri için bir kurtuluş vardır. | |
| 32: Bahçeler ve üzümler. | |
| 33: Göğüsleri tomurcuklanmış yaşıt kızlar. | |
| 34: Dolu dolu kadeh(ler). | |
| 35: Orada ne bir boş söz ne de yalan duyarlar. | |
| 36: Rabbinden bir mükâfat, yeterli bir bağış olarak. | |
| 37: Göklerin, yerin ve ikisi arasındakilerin Rabbi, Rahman olan (Allah)'tan ki O'na hitapta bulunmaya güç yetiremezler. | |
| 38: Ruh'un ve meleklerin sıra sıra duracakları gün; Rahman'ın kendilerine izin verdikleri dışındakiler konuşamazlar. Onlar da doğruyu söylerler. | |
| 39: İşte bu gerçek olan gündür. Artık isteyen Rabbine giden bir yol tutar. | |
| 40: Doğrusu biz sizi yakın bir azapla uyardık. O gün kişi ellerinin önden gönderdiğine bakar ve inkâr eden: 'Keşke ben toprak olsaydım!' der. | |
