| Hakkı Yılmaz Meali |
|
| 1: (1-5) {İnfitâr 19: Din Günü, kimse kimseye efendilik yapamaz. Ve o gün;} + gök yarıldığı, Rabbine kulak verdiği ve gerçekleştirildiği zaman; yeryüzü de dümdüz olduğu, içinde ne varsa attığı, boşaldığı ve Rabbine kulak verdiği ve gerçekleştirildiği zaman + {İnfitâr 19: buyruk, Allah'a aittir.} | |
| 6: Ey insan! Şüphesiz sen Rabbine doğru koştukça koşan birisin. Sonunda da O'na kavuşacaksın. | |
| 7: (7-9) "Artık, kitabı sağ eline verilen kişiye gelince; o, kolay bir hesapla hesaba çekilecek ve o, sevinçli olarak yakınlarına dönecektir. " | |
| 10: (10-14) Kitabı kendisine arkasından verilen kişiye gelince de o, ölümü çağıracak ve alevli ateşe girecektir. Şüphesiz o, yakınları içinde sevinçli idi. Şüphesiz o, asla dönmeyeceğine kani idi. | |
| 15: Hayır, şüphesiz Rabbi onu çok iyi görendi. | |
| 16: (16-19) O hâlde, o şafak, gece ve içinde barındırdığı şeyler derlendiği zaman o ay kanıttır ki, siz kesinlikle hâlden hâle biniyorsunuz [sürekli değişeceksiniz, asla yok olup gitmeyeceksiniz]. | |
| 20: (20,21) O hâlde onlara ne oluyor? İman etmiyorlar ve kendilerine Kur’ân okunduğu vakit boyun eğip teslimiyet göstermiyorlar/ikna olmuyorlar? | |
| 22: "Aksine kâfirler; Allah'ın ilâhlığını ve rabliğini bilerek reddetmiş olan o kimseler yalanlıyorlar. " | |
| 23: Hâlbuki Allah, içlerinde sakladıklarını en iyi bilendir. | |
| 24: Artık sen onlara elem verici bir azabı müjdele. | |
| 25: Ancak iman etmiş ve düzeltmeye yönelik işler yapan kimseler bunun dışındadır, onlar için tükenmez bir ücret/ödül vardır. | |
