Elmalılı (sadeleştirilmiş) Meali |
|
1: Haberiniz olsun ki, Biz Nuh'u: «Kendilerine elim bir azap gelmeden önce kavmini uyar!» diye kavmine gönderdik. | |
2: Dedi ki: «Ey kavmim, haberiniz olsun, ben size açık bir uyarıcıyım! | |
3: Şöyle ki, Allah'a kulluk edin, O'ndan korkun ve bana itaat edin! | |
4: Günahlarınızı bağışlasın ve sizi belirli bir vakte kadar ertelesin. Kuşkusuz, Allah'ın takdir ettiği vakit gelince ertelenmez, eğer bilseydiniz!» | |
5: Dedi ki: «Ey Rabbim, ben kavmimi gece gündüz davet ettim. | |
6: Fakat benim çağırmam, sadece onların kaçmalarını artırdı. | |
7: Ve ben, onları bağışlaman için her davet ettiğimde onlar, parmaklarını kulaklarına tıkadılar, elbiselerine büründüler, direndiler ve kibirlendikçe kibirlendiler. | |
8: Sonra ben onları yüksek sesle çağırdım. | |
9: Sonra hem ilan ederek söyledim onlara, hem gizli gizli söyledim. | |
10: Gelin, Rabbinizin bağışlamasını isteyin, çünkü O, bağışlaması çok bir bağışlayandır! dedim. | |
11: Bol hayır (yağmur) ile göğü üzerinize salsın. | |
12: Size mallar ve oğullarla yardım etsin ve sizin için cennetler yapsın, sizin için ırmaklar yapsın. | |
13: Neden siz Allah için bir vakar ummazsınız? | |
14: Oysa O, sizi bu aşamaya kadar aşama aşama yaratmıştır. | |
15: Görmediniz mi, Allah'ın yedi göğü nasıl uygun tabakalar halinde yarattığını? | |
16: Ayı içlerinde bir ışık, güneşi de bir lamba yapmıştır. | |
17: Ve Allah, yerden ot bitirir gibi, sizi yetiştirdi. | |
18: Sonra sizi onda geri çevirecek ve sizi bir çıkarış daha çıkaracak! | |
19: Allah, yeri sizin için bir sergi yapmıştır. | |
20: Ondan (açılan) geniş geniş yollarda gidesiniz diye. | |
21: Nuh dedi ki: «Ey Rabbim! biliyorsun onlar, bana isyan ettiler, malı ve çocuğu kendisine hasardan başka birşey arttırmayan kimsenin ardınca gittiler. | |
22: Büyük büyük hilelere giriştiler. | |
23: Sakın ilahlarınızı bırakmayın; ne Vedd'i ne Suva'ı, ne Yağus'u, ne Yeuk'u ve ne de Nesr'i dediler. | |
24: Çoklarını şaşırttılar. Sen de zalimlerin ancak şaşkınlıklarını artır!» | |
25: Bir çok günahları yüzünden suda boğuldular da ateşe atıldılar ve kendilerine Allah'tan başka yardımcılar bulamadılar. | |
26: Nuh demişti ki: «Ey Rabbim, yeryüzünde (yurt sahibi) hiçbir kimse bırakma!» | |
27: Çünkü Sen, onları bırakırsan, kullarını yoldan çıkarıyorlar ve nankör facirden başkasını doğurmuyorlar. | |
28: Ey Rabbim, beni, babamı, annemi, mümin olarak evime gireni, bütün inanan erkekleri ve inanan kadınları bağışla! Zalimlerin ise ancak helakını artır!» | |