| Ali Fikri Yavuz Meali |
|
| 1: (Ey Rasûlüm), Rabbinin çok yüce adını tesbih et; (Sübhane Rabbiye’l-A’lâ, de). | |
| 2: O Rabbin ki (her şeyi) yarattı da düzenine koydu. | |
| 3: O Rabbin ki, (eşyanın cins ve nevilerini) takdir etti de doğru yolu gösterdi. | |
| 4: O Rabbin ki, (yemyeşil) otlakları çıkardı; | |
| 5: Sonra da onu, kurumuş, kararmış bir hale çevirdi. | |
| 6: Bundan böyle, sana (Cebrâil’in öğreteceği üzere) Kur’an okutacağız da unutmıyacaksın. | |
| 7: Ancak Allah’ın (nesh edip de unutulmasını) dilediği müstesna... Çünkü O, aşikârı da bilir, gizliyi de... | |
| 8: Hem seni, (vahy ezberlemek, şeriatı tebliğ etmek hususunda) en kolay yola muvaffak kılacağız. | |
| 9: O halde, fayda versin (yahud fayda vermesin), sen Kur’an ile öğüd ver; (tebliğ vazifeni yap). | |
| 10: Muhakkak ki Allah’dan korkan öğüd alacaktır. | |
| 11: Kâfir olan ise, öğüd almaktan kaçınacaktır. | |
| 12: Ki o, en büyük ateşe girecek; | |
| 13: Sonra orada ne ölecek, ne de hayat bulacaktır... | |
| 14: Gerçekten kurtulmuştur, (küfür ve masiyyetten) temizlenen; | |
| 15: Ve Rabbinin ismini anıp da namaz kılan... | |
| 16: Fakat (ey kâfirler!) siz dünya hayatını (ahirete) tercih ediyorsunuz. | |
| 17: Halbuki ahiret, daha hayırlı ve daha devamlıdır. | |
| 18: Doğrusu bu, (on dördüncü âyetten itibaren olan hükümler) evvelkilerin kitaplarında vardır: | |
| 19: İbrahîm’in ve Mûsa’nın kitaplarında... | |
