| Abdulbaki Gölpınarlı Meali |
|
| 1: Andolsun bu şehre. | |
| 2: Ki sen oturmadasın bu şehirde. | |
| 3: Ve babaya ve oğula. | |
| 4: Gerçekten de biz insanı sıkıntı içinde yarattık. | |
| 5: Hiçbir kimsenin, ona gücü yetmez mi sanır? | |
| 6: Ben, birçok mal helâk ettim der. | |
| 7: Hiçbir kimse, onu görmez mi sanır? | |
| 8: Onun için halketmedik mi iki göz. | |
| 9: Ve bir dille iki dudak? | |
| 10: Ve ona iki sarp yol gösterdik. | |
| 11: Derken dayanmadı o yokuşa. | |
| 12: Ve bilir misin, yokuş nedir? | |
| 13: Bir kul azat etmek. | |
| 14: Yahut açlık, kıtlık gününde doyurmak. | |
| 15: Yakınlığı olan bir yetîmi. | |
| 16: Yahut yerlere döşenmiş bir yoksulu. | |
| 17: Sonra da inananlardan ve birbirlerine sabrı tavsiye edenlerden ve acımayı tavsiye edenlerden olmak. | |
| 18: Onlardır işte sağ taraf ehli. | |
| 19: Delillerimize kâfir olanlara gelince: Onlardır sol taraf ehli. | |
| 20: Onlaradır kapıları, üstlerine örtülmüş ateş. | |
